Εξόφθαλμος: Σκοπός της επέμβασης
Η Ενδοκρινική Οφθαλμοπάθεια (Ε.Ο.), κοινά γνωστή και ως εξόφθαλμος, είναι η οφθαλμική εκδήλωση της νόσου των Graves-Basedow, δηλαδή του αυτοάνοσου υπερθυρεοειδισμού. Πρόκειται για μία επιπλοκή, η οποία εκδηλώνεται στους οφθαλμούς των ασθενών που πάσχουν από «διάχυτη τοξική βρογχοκήλη» .
Είναι γνωστή ως «εξόφθαλμος», από το κύριο κλινικό σημείο που είναι η προβολή των οφθαλμικών βολβών προς τα έξω.
Η μοίρα των ασθενών που υποφέρουν από Ε.Ο. δεν είναι ευοίωνη και η αντιμετώπισή τους απαιτεί ιδιαίτερη προσπάθεια, διότι ακόμη και μετά την αποκατάσταση της θυρεοειδοπάθειας, ο «εξόφθαλμος» εξακολουθεί να υφίσταται ή ακόμη και να επιδεινώνεται ανεξέλεγκτα, με σοβαρές συνέπειες για την υγεία του ασθενούς.
Για την αντιμετώπιση του «εξοφθάλμου» προτείνεται καταρχήν συντηρητική αγωγή και επί αποτυχίας αυτής, χειρουργική αντιμετώπιση. Έως σήμερα όλες οι χειρουργικές τεχνικές περιελάμβαναν διεύρυνση και αποσυμπίεση του κόγχου, παρεμβαίνοντας στις οστέινες δομές. Οι επεμβάσεις αυτές είναι μεγάλης χειρουργικής βαρύτητας και εμφανίζουν μεγάλο ποσοστό επικίνδυνων επιπλοκών. Γι’ αυτούς τους λόγους οι ενδείξεις για την χειρουργική αντιμετώπιση τίθενται μόνο όταν απειλείται η όραση των ασθενών, με αποτέλεσμα η πλειονότητα αυτών να ζουν με το πρόβλημά τους.
Αυτό οδήγησε στην ανάγκη να αναπτυχθεί μία νέα χειρουργική τεχνική, η πρωτοτυπία της οποίας έγκειται στο γεγονός ότι, ενώ όλες οι μέχρι σήμερα τεχνικές παρεμβαίνουν στις οστέινες δομές του κόγχου, η τεχνική αυτή παρεμβαίνει στο ενδοκογχικό λίπος , του οποίου ο όγκος αυξάνεται ιδιαιτέρως στη πάθηση αυτή, αφαιρώντας τη μέγιστη δυνατή ποσότητα λίπους. Με την τεχνική αυτή ελαχιστοποιούνται οι διεγχειρητικές και μετεγχειρητικές επιπλοκές.
Περιγραφή της επέμβασης
Η επέμβαση διενεργείται υπό γενική αναισθησία. Η μακρόχρονη εμπειρία μας επιτρέπει πλέον να χειρουργούμε και τους δύο οφθαλμούς κατά την ίδια επέμβαση (όταν ο εξόφθαλμος είναι αφμοτερόπλευρος). Οι τομές στο άνω και στο κάτω βλέφαρο διενεργούνται όπως και στην αισθητική βλεφαροπλαστική και είναι κατά κανόνα αφανείς. Με προσπέλαση όλων των ανατομικών στρωμάτων των βλεφάρων αποκαλύπτουμε το ενδοκογχικό λίπος, το οποίο προβάλει έντονα διότι ο όγκος του είναι ιδιαίτερα αυξημένος και αφαιρούμε σταδιακά όσο περισσότερο μπορούμε. Με τον τρόπο αυτό αδειάζουμε τον κόγχο και δημιουργούμε κενό χώρο ώστε να μπορέσει να υποχωρήσει ο βολβός στην φυσιολογική του θέση. Η υποχώρηση είναι ομοιόμορφη και μόνιμη, διότι το λίπος είναι γνωστό ότι δεν ξαναδημιουργείται.
Γι αυτό τον λόγο, από το 1986 που διενεργείται αυτή η επέμβαση σε κανένα από τα χιλιάδες περιστατικά που έχουν χειρουργηθεί δεν παρατηρήθηκε υποτροπή του εξοφθάλμου.
Οι ασθενείς εξέρχονται από την κλινική την επόμενη ημέρα.
Picture Gallery
Μετά την επέμβαση
Είναι φυσιολογικό να υπάρχει εκτεταμένο οίδημα και εκχυμώσεις. Αυτά υποχωρούν σταδιακά τις επόμενες 2 έως 3 εβδομάδες. Τα ράμματα αφαιρούνται μετά από μία εβδομάδα περίπου. Επειδή το οπισθοβολβικό οίδημα υποχωρεί σταδιακά, το τελικό αποτέλεσμα το βλέπουμε περίπου μετά από 6 μήνες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν εξακολουθεί να βελτιώνεται κι άλλο. Μπορείτε να κυκλοφορείτε με γυαλιά ηλίου τις πρώτες ημέρες και πρέπει να αποφύγετε έντονη άσκηση και σωματική καταπόνηση.
Πιθανές επιπλοκές
Θεωρητικά είναι πιθανόν να εμφανιστεί μετεγχειρητικό αιμάτωμα, το οποίο θα απαιτήσει χειρουργική αντιμετώπιση, ή μία φλεγμονή. Με επιμελημένη διεγχειρητική τεχνική και προ και μετεγχειρητική φροντίδα, κανένα από τα δικά μας περιστατικά δεν εμφάνισε τέτοιο πρόβλημα έως σήμερα. Στις περιπτώσεις που απαιτείται συγχρόνως επιμήκυνση των ανελκτήρων μυών, για να αντιμετωπίσουμε υπάρχοντα σπασμό των άνω βλεφάρων, είναι πιθανόν να εμφανιστεί ασυμμετρία των άνω βλεφάρων. Συνυπάρχουσα χαλάρωση και πτώση των κάτω βλεφάρων ίσως απαιτήσει μία συμπληρωματική επέμβαση για την πλήρη αντιμετώπισή της.
Η πιστή τήρηση των οδηγιών είναι απαραίτητη για το καλό αποτέλεσμα.
Παρακαλώ ρωτήστε μας για όλα όσα σας φαίνονται σημαντικά.